วัดสันติธรรม การแปรสภาพจากเกศา

๒. การแปรเป็นพระธาตุจากเส้นเกศา เส้นเกศาของพระอริยเจ้ามีการแปรเป็นพระธาตุแยกเป็น ๔ ลักษณะ ลักษณะการแปรสภาพแบบที่ ๑ รวมกันทั้งกระจุก

ระยะที่ ๑ เส้นเกศากระจายตัว ไม่รวมกัน (เส้นเกศาหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่)	ระยะที่ ๒ เิกิดมีเส้นใยจับตัวกันกลมมนแน่น (เส้นเกศาหลวงปู่ครูบาบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ วัดร่องขุ้ม เชียงใหม่)
ระยะที่ ๓ เส้นใยที่เกิดขึ้นเกี่ยวพันกันแน่นและผสานเส้นเกศาเป็นเนื้อเดียวกัน เมื่อมองอย่างเผินๆ จะมีลักษณะคล้ายสบู่ติด (เส้นเกศาหลวงปู่บุญจันทร์ จนฺทวโร วัดถ้ำผาผึ้ง เชียงใหม่)	ระยะที่ ๔ รวมตัวกันจนเป็นพระธาตุโดยสมบูรณ์ มีลักษณะกลมมน มีทั้งสีขาว สีใส หรืออื่น ๆ (พระธาตุหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่)

ลักษณะการแปรสภาพแบบที่ ๒ รวมตัวกันเป็นบางส่วน
ระยะที่ ๑ เส้นเกศารวมตัวกันเป็นก้อน มีบางส่วนเกิดเส้นใยเกี่ยวพันกัน (เส้นเกศาหลวงปู่มหาโส กสฺสโป วัดป่าคำแคนเหนือ ขอนแก่น)	ระยะที่ ๒ เส้นเกศาสานกันเป็นแพ โดยมีเส้นใยเกี่ยวพันแน่นยิ่งขึ้น (เส้นเกศาหลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร วัดถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่)
ระยะที่ ๓ บริเวณที่เส้นเกศาสานกันรวมตัวเป็นพระธาตุ มีลักษณะใส่ประดุชเพชร แต่ยังติดอยู่กับเส้นเกศา ดึงไม่ออก (พระธาตุเกศาหลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร วัดถ้ำผาปล่อง เชียงใหม่)	ระยะที่ ๔ พระธาตุเหล่านั้นหลุดออกจากเส้นเกศาแล้ว เป็นพระธาุตสมบูรณ์ (พระธาตเกศาหลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ วัดดอยแม่ปั๋ง เชียงใหม่)
ลักษณะการแปรสภาพแบบที่ ๓ เป็นธาตุ ๑ เส้นต่อ ๑ องค์
ระยะีที่ ๑ เส้นเกศาธรรมดา (เส้นเกศาหลวงปู่พวง สุวีโร วัดป่าปูลูสันติวัฒนา อุดรธานี)	ระยะที่ ๒ เิกิดมีพระธาตุผุดขึ้นตรงปลายของเส้นเกศา (เส้นเกศาหลวงปู่พวง สุวีโร วัดป่าปูลูสันติวัฒนา อุดรธานี)
ระยะที่ ๓ ส่วนที่ผุดขึ้นนั้นจะหลุดออกมาจากเส้นเกศา (เส้นเกศาหลวงปู่พวง สุวีโร วัดป่าปูลูสันติวัฒนา อุดรธานี)	ระยะที่ ๔ เป็นพระธาตุสมบูรณ์ ที่เมื่อขยายดูรายละเอียดแล้ว จะมีรอยเส้นสีดำ อยู่ภายใน (เส้นเกศาหลวงปู่พวง สุวีโร วัดป่าปูลูสันติวัฒนา อุดรธานี)
ลักษณะการแปรแบบที่ ๔ เกร็ดพระธาตุเสด็จมาประทับอยู่ด้วย พระธาตุที่เสด็จมาประทับร่วมกับเส้นเกศาหลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน วัดป่าบ้านตาด อุดรธานี เกิดมีเกร็ดพระธาตุเสด็จมาประทับอยู่กับเส้นเกศาของพระอริยะเจ้า เมื่อผู้บูชาประกอบความเพียรในการปฏิบัติบูชา