test วัดสันติธรรม : Santidham : นครเชียงใหม่

พระมงคลเทพมุนี (หลวงพ่อสด จันทสโร)
๒๔๒๗ - ๒๕๐๒
วัดปากน้ำ อำเภอภาษีเจริญ จังหวัดธนบุรี

นามเดิม
         
สด มีแก้วน้อย
   
     
เกิด
         
วันศุกร์ที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๒๗
     
     
บ้านเกิด
         
หมู่บ้านเหนือ ฝั่งตรงข้ามวัดสองพี่น้อง ตำบลสองพี่น้อง อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี
     
     
บิดามารดา
         
นายเงิน และนางสุดใจ อาชีพเดินเรือ รับซื้อข้าวไปขาย
   
     
พี่น้อง
         
เป็นคนที่สอง ในจำนวนพี่น้อง ๕ คน
     
อุปสมบท
         
อายุ ๒๒ ปี ที่วัดสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี โดย พระอาจารย์ดี วัดประตูศาล เป็นพระอุปัชฌาย์ได้รับฉายา จันทสโร
   
     
เรื่องราวในชีวิต
         
เรียนหนังสือที่วัดบางปลา อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม เมื่ออายุได้ ๑๔ ปี บิดาถึงแก่กรรม ท่านจึงเข้าควบคุมดูแลการค้าขายแทน ได้พบเห็นเหตุการณ์น่าสลดใจมากมาย จนอายุได้ ๑๙ ปี เริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย มองเห็นชีวิตที่สูญไปเปล่า ๆไม่มีแก่นสารใดๆ เมื่อบวชแล้วได้เรียนวิปัสสนากับพระอาจารย์โหน่ง อินทสุวัณโณ ซึ่งเป็นศิษย์เอกของหลวงพ่อเนียม วัดน้อย (พระอาจารย์ของหลวงพ่อปาน) ปีต่อมาได้มาจำพรรษาที่วัดพระเชตุพนฯ กรุงเทพฯ เพื่อศึกษาต่อ โดยแสงหาความรู้ในด้านวิปัสสนาธุระ จากสำนักวัดต่างๆ หลายแห่ง แล้วนำมาปรับให้เข้ากับการปฏิบัติของท่านเอง
เมื่อปฏิบัติได้ผลพอสมควรแล้ว ได้ออกธุดงค์ตามที่สงบต่างๆ จนถึงพรรษาที่ ๑๒ ท่านได้หยุดการเรียนทางคันถธุระ แล้วหันมาปฏิบัติอย่างเดียว โดยเลือกไปที่ วัดบางคูเวียง (วัดโบสถ์บน) บางกรวย นนทบุรี เป็นสถานที่ปฏิบัติกรรมฐาน และที่โบสถ์วัดนี้เองท่านก็ได้บรรลุผล ปฏิบัติจนได้พบดวงธรรม หรือธรรมกาย จึงได้เผยแพร่วิถีทางปฏิบัตินี้แก่ ภิกษุสามเณร อุบาสกอุบาสิกา โดยเริ่มที่วัดบางปลา เป็นแห่งแรก
ต่อมาปี ๒๔๕๙ สมเด็จพระวนรัตน์วัดพระเชตุพนฯ เจ้าคณะอำเภอภาษีเจริญธนบุรี เห็นเจ้าอาวาสวัดปากน้ำว่างลงจึงได้ให้หลวงพ่อสดไปเป็นเจ้าอาวาสนับแต่บัดนั้นหลวงพ่อสดจึงได้ปฏิสังขรณ์วัดปากน้ำ สร้างความเจริญในทุกๆ ด้าน โดยเฉพาะด้วนการศึกษาของนักเรียนทั่วไปและการศึกษาปริยัติธรรมสำหรับพระเณร ตลอดจนฝึกสอนปฏิบัติวิปัสสนาจนวิชาธรรมกายของท่านเป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวาง ตั้งแต่คนทั่งไปจนถึงพระเถระ ชั้นผู้ใหญ่ก็ได้ศึกษาปฏิบัติจนสำเร็จ ปี ๒๔๙๒ ท่านได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็นพระภาวนาโกศล เมื่อหลวงพ่อสดเริ่มอาพาธด้วยโรคความดันโลหิตสูงตั้งแต่ปี ๒๔๙๙ นั้น ท่านมีสมณศักดิ์เป็นพระมงคลราชมุนี และระหว่างท่านอาพาธท่านได้เลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระมงคลเทพมุนี
   
     
มรณภาพ
         
วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๐๒ อายุ ๗๕ ปี
   
ข้อมูลพิเศษ
         
* ท่านได้สร้างพระของขวัญรุ่นแรกขึ้น เมื่อปี ๒๔๙๓ เพื่อตอบแทนแด่ผู้ร่วมบริจาคทรัพย์สร้างโรงเรียนพระปริยัติธรรม
           
* เป็นผู้ค้นพบวิชาธรรมกาย
           


ธรรมโอวาท :
         

“.. ถ้าเมื่อมาเจอกายมนุษย์ แล้วมาสุขกับกายมนุษย์ มัวงมอยู่แต่รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสนั้นแหละ มันก็ได้เท่านั้นจนแก่ตาย เอาดีไม่ได้เลย สุขแค่นั้นเอง นี่มันสุข น้อยอย่างนี้เพียงนิดเดียว เพราะอะไร เพราะรู้ไม่เท่าทันตัวเอง ไม่ฉลาด ไม่รู้เท่าทันตัวเอง ไม่ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้า ไม่ได้ฝึกฝนใจในทางพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ไม่ได้ฟังธรรมของสัตบุรุษ ไม่ได้ฝึกฝนใจในธรรมของสัตบุรุษ ความเห็นจึงพิรุธไปเช่นนั้น..”