ท่านเป็นใครในศิษย์พระป่า
ในยุคที่ใครต่อใคร ก็อยากจะไปทำบุญกับพระป่า มารู้จักก่อนไปให้ดี ควรเป็นศิษย์แบบใดให้ได้บุญเต็มใบ
โดย
ฝึกตื่น
uthainn@hotmail.com
ภาพประกอบจาก Internet
เคยไหม คิดว่าชีวิตนี้ช่างวุ่นวาย อยากพักสบาย สงบกาย สงบใจ ด้วยการทำบุญ ฟังเทศน์ ปฏิบัติธรรมจริง ๆ จัง ๆ ให้ได้สักครา เที่ยวดั้นด้นค้นหาสำนัก และครูบาอาจารย์ ผู้เป็นพระสุปฏิปันโน ปฏิบัติดีประพฤติชอบ แล้วสุดท้าย ชีวิตกลับต้องมีเรื่องให้วุ่นวายยิ่งกว่าเก่าซะอีก เพราะเหตุอันใดหนอ
ในปัจจุบันนี้ พุทธบริษัททั้งหลายได้หันมาให้ความนิยมทำบุญ ปฏิบัติธรรมกับ พระป่า มากขึ้น ทำให้เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในป่าอันวิเวก กลายเป็นป่าอันวุ่นวาย ประหนึ่งดังมีสงครามทั้งเย็น-ร้อนก็ไม่ปาน และหนึ่งในสาเหตุนั้น เนื่องด้วยบรรดาผู้ที่ปาวารณาตนเป็นลูกศิษย์พระป่าองค์ใดองค์หนึ่ง หรือหลายองค์นั่นเอง ซึ่งพอจำแนกได้เป็น 6 ประเภท กว้าง ๆ (จากหนังสือ "พระป่าของชาวพุทธ") เพื่อสำรวจตนให้แน่ ๆ ว่าท่านเป็นพวกใด ดังนี้
๑. พวกรุ่มรวยอามิสบูชา พวกนี้เป็นศิษย์ที่นิยมการทำบุญ เพื่อแสดงถึงความมั่งมีทรัพย์สินของตนเองเป็นหลัก เวลามาพบพระก็แต่งกายหรูหราด้วยอาภรณ์ภัณฑ์ชั้นดี ประดับประดา แก้วแหวนเงินทอง เพชรนิลจินดา พราวแพรว บริจาคเงินแต่ละทีแต่ละครั้ง เป็นแสนเป็นล้าน น้อยกว่านั้นไม่ได้ เดี๋ยวอานิสงค์จะขาดไปพร่องไปไม่สมบูรณ์
๒. พวกศรัทธาความดัง พวกนี้เป็นศิษย์ที่ยึดความดังของพระอาจารย์เป็นสรณะ ไม่ได้ซาบซึ้งใจอันใดกับหลักธรรมคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์ท่านนั้น ๆ เท่าใดดอก ขอเพียงให้รู้ว่ามีพระอาจารย์องค์ไหนบ้าง ที่สื่อมวลชนตีพิมพ์ประวัติเรื่องราว พระอาจารย์องค์ไหนบ้างมีผู้คนบอกเล่ากล่าวขวัญถึง ฉันต้องไปทำบุญ ไปกราบไหว้ให้ได้สักครั้งหนึ่งก็ยังดี เพื่อเพิ่มเนื้อหาให้แก่การสนทนาโอ้อวดว่า องค์นั้น รูปโน้นได้ไปกราบมาแล้ว องค์นี้เคยนิมนต์มาฉันที่นี่ รูปนี้สนิทใกล้ชิดมาก เป็นต้น
๓. พวกหวังผลกำไร พวกนี้ถ้ามิใช่พวกหากินกับพระพุทธศาสนา ค้าเครื่องรางของขลัง วัตถุมงคล ก็มักจะเป็นพวกทำงานสถาบันการเงินประเภทต่าง ๆ ซึ่งอาศัยยอดเงินบริจาคของผู้มีจิตศรัทธา ไปฝากในที่ทำงานของตน เพื่อให้ตัวเลขพุ่งขึ้นในบัญชีเงินฝาก ช่วยหนุนทำให้หน้าที่ของตนก้าวหน้าตามไปด้วยนั่นเอง
๔. พวกใฝ่หาแก่นธรรมจริงแท้ พวกนี้เป็นศิษย์ที่กระทำการบูชาครูบาอาจารย์ด้วยการปฏิบัติตามคำแนะนำสั่งสอน โดยเคร่งครัดมีอันใดติดขัด ก็จะขอคำชี้แนะแก้ไข มีความพากเพียรในการค้นคว้าปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์แท้จริง มีกิเลสไว้สำหรับละเลิก มีความตื่น ความรู้ ความเบิกบานไว้เป็นเครื่องภาวนาน้อมรำลึก ซึ่งมีอยู่ไม่ใช่น้อย แต่มักมาอยู่แบบเงียบเชียบสันโดษมักน้อยเป็นประมาณ ไม่ค่อยแสดงตนเอิกเกริกแก่ผู้ใด
๕. พวกดูแลไม่ลืมหูลืมตา ซ้ำร้ายศิษย์พระป่าประเภทนี้มักเป็นสตรีเพศ เรียกว่า แทบจะร้อยทั้งร้อยก็ว่าได้ ไม่ทราบทำไมจึงมักเป็นเช่นนั้น และศิษย์ประเภทนี้มักจะไม่ค่อยรู้ตัวว่า การอันใดควรปฏิบัติอย่างไร การอันใดพึงงดเว้นเสียด้วย ขอเพียงให้ฉันได้ปรนนิบัติ ดูแลอาจารย์ที่ศรัทธา อย่างที่ฉันปรารถนาไว้ เท่านั้นก็พอแล้ว
๖. พวกอาจารย์ข้าใครอย่าแตะ ลูกศิษย์กลุ่มนี้นับวัน ยิ่งมีมากขึ้นทุกที ทั้งประเภทนักบวช และญาติโยม เป็นพวกที่ชอบกระทำตนเป็นเสมือนหนึ่งเจ้าของ เทิดทูนอาจารย์ข้าเหนือยิ่งกว่าผู้ใดจะเทียมทัน เทียวขู่ เที่ยวข่มคนเขาไปทั่วปฐพี หรือไม่ก็เป็นผู้จัดการครูบาอาจารย์แต่ผู้เดียว ผู้ใดก็ไม่รักและศรัทธาเสมอเหมือนฉันได้ เพราะฉะนั้นใครจะให้อาจารย์ทำอะไรต้องมาผ่านทางฉัน ผู้เป็นเจ้าของแต่ผู้เดียวเสียก่อนเท่านั้น
สถานการณ์ของพระป่า ในทุกวันนี้ จึงนับวันล่อแหลมต่อชีวิตพรหมจรรย์บรรชิต ซึ่งอุตส่าห์พากเพียร ฝึกฝน อดทนอยู่กับป่า เรียนมากับวิเวก เป็นอย่างยิ่ง แล้วท่านล่ะลองพิจารณาสำรวจกาย วาจา ใจ อย่างตรงไปตรงมากับตนเป็นเช่นไร กำลังกระทำตนหลุดออกไปนอกรีดนอกรอยอยู่หรือไม่ จงรู้สึกตัว กลับเข้าที่เข้าทางเดินอันถูกอันควรต่อการเป็น ลูกศิษย์ของพระป่า เถิด เพื่อร่วมทำนุบำรุงความสงบสุขร่มเย็น ผาสุก สานต่ออายุพระพุทธศาสนาสืบไป
